'Hayat devam ettikçe öğrenecek ve öğreteceğim'

ANTALYA

Antalya'da okul yolunda meydana gelen trafik kazasında yüzde 96 oranındaengelli hale gelen 48 yaşındaki Mukaddes öğretmen, malulen emekli oldu ancak çok sevdiği mesleğinden kopamadı, küçük bir sınıfa çevirdiği evinde mahallenin çocuklarına ders vermeye başladı.

Antalya'nın o dönem yoksullukla boğuşan Yeşilbayır köyünde yaşayan Keziban ve Bekir çifti, dünyaya gelen altıncı çocuklarına "Belki o da iyi bir öğretmen olur" diyerek köylerinde görev yapan çok sevdikleri öğretmenlerinin adı "Mukaddes"i koydu.

Köy koşullarında binbir zorlukla eğitimini sürdüren Mukaddes Yurt, ailesinin desteğiyle sınıf öğretmeni olmayı başardı. Mesleğinde 18 yıl başarıyla görev yapan Mukaddes Yurt, bundan 11 yıl önce Korkuteli ilçesindeki okuluna giderken eşi İzzet Yurt'un kullandığı otomobile başka bir otomobilin çarpması sonucu yaralandı, 3 ay yoğun bakım ünitesinde verdiği yaşam mücadelesini kazandı.

Öğrencilerinin günlerce hastaneye gelerek kendisi için dua ettiği Mukaddes Yurt, uzunca bir süre sadece gözlerini hareket ettirebildi.

Büyük bir yaşama azmi gösteren iki çocuk annesi Mukaddes öğretmen, geçirdiği bir dizi ameliyat sonrasında önce konuşmaya ardından da kollarını hareket ettirmeye başladı.

En büyük mutluluğu "Öğretmenim" sözcüğü

Tekerlekli sandalyeye mahkum olan ve sadece elini - kolunu oynatabilen Mukaddes öğretmen, küçücük bir sınıfa çevirdiği evini mahallesindeki çocuklara açtı.

Çocukların ödevlerine yardım eden, anlayamadıkları konuları anlatıp, zorlandıkları problemleri çözerek destek veren Mukaddes öğretmen, gönüllü de olsa mesleğine dönebilmenin mutluluğunu, minik misafirlerinin "Öğretmenim" hitabıyla perçinliyor.

Malulen emekli olmasına rağmen öğretme duygusunun körelmediğini anlatan Yurt, şunları söyledi:

"Evime çocuklara ders vermek için masa ve sandalyeler aldım. Onlara bilemedikleri konularda yardım ediyorum. Hala bir işe yaradığımı düşünüyorum. Ders verdiğim çocukların bana 'Öğretmenim' diye seslenmesi, yardım istemesi beni çok mutlu ediyor. Onlara bir harf, bir kelime öğretmek acılarımı unutturuyor."

Öğretmenliğin bir gönül işi olduğunu dile getiren Yurt, şöyle devam etti:

"Benim için emeklilik diye bir şey yok. Hayat devam ettikçe öğrenmeye de öğretmeye de devam edeceğim. Şu anda İlahiyat Fakültesinde okuyorum. Bana 'Okuyup da ne yapacaksın?' diyorlar. Ben çiftçi de olsa herkesin üniversite mezunu olması taraftarıyım. Öğrenmenin, insan olmanın gereği olduğunu düşünüyorum. Bu nedenle çocukların bir şeyler öğrenmesine, iyi yetişmesine yardımcı olmanın verdiği haz bana yetiyor. Her şey onlarla güzel. Mezun ettiğim öğrenciler her öğretmenler gününde çiçeklerle geliyorlar. Gönüllü eğitim verdiğim çocuklar da öğretmenler günümü kutluyor. İçim hiç buruk olmuyor."