İSTANBUL
15-16 Haziran 1970 yıyılda meydana gelen direniş, önce devlet eliyle sendikal bürokrasinin güçlendirilmesine karşı işçilerin isyanıydı. Türkiye işçi sınıfı tarihinin en büyük işçi direnişlerinden biri olan 15-16 Haziran Direnişi, pek çok yönüyle bugün öğretmeye devam ediyor. Başta metal olmak üzere pek çok işkolundan işçinin bugün sendikal bürokrasiye açtığı savaş, işçilerin kendi tarihini yeniden hatırlamasını da zorunlu kılıyor.
Direniş’in geçmiş tarihine bir göz atalım:
Tasarıyla 274 sayısı Sendikalar Kanununda şu değişiklikler getiriliyordu:
* Bir işçi sendikasının Türkiye çapında faaliyet gösterebilmesi için o işkolundaki toplam işçi sayısının üçte birini üye kaydetmiş olması gerekir.
* İşçi federasyonlarının faaliyet gösterebilmesi için o işkolundaki toplam işçi sayısının üçte birini üye kaydetmiş olması gerekir.
* İşçi konfederasyonu kurulabilmesi için daha önce sözü edilen sendika ve federasyonların üçte birini, sendikalı işçilerin üçte birini üye yapması gerekir.
* Sendika üyeliğinden ayrılabilmek için tek tek noter karşısına çıkmak gerekir.
Sendika kurmak için en az üç yıl işyerinde çalışmak gerekir.
DİSK üyesi işçiler ise bu tasarıyı sert bir şekilde tartışırken, verilecek mücadeleler için işyerlerinde Anayasal Direniş Komiteleri adı verilen komiteler kurdu. 13 Haziran’da DİSK’e bağlı sendikaların yönetim kurulları ile işyeri temsilcilerinin katıldığı bir toplantı düzenlendi. Tasarının Mecliste kabul edilmesinden 4 gün sonra 15 Haziran 1970’te protesto eylemleri başladı. İlk gün 70 bin işçi ilk önce fabrikalarına girip çalışmadan beklediler. Daha sonra fabrika dışına çıkarak yürüyüşe geçti.
Anadolu Yakası’nda Ankara Asfaltı üzerinde bulunan fabrikaların işçileri, Kartal’a doğru yürüyüşe geçti. Eylemlere Avrupa yakasındaki işçiler de katıldı. Eyüp bölgesindeki işçiler Topkapı’ya yürüdü. Bakırköy’deki fabrikalarda çalışanlar Londra Asfaltı’nı trafiğe kapattı. Levent bölgesindeki işçiler de Şişli-Taksim yönüne yürüdü. İstanbullu işçiler eylemler sırasında gözaltına alınan iki arkadaşlarını da protestolarla serbest bıraktırdı.
İşçiler Başbakan Süleyman Demirel’in kardeşi Şevket Demirel’in ortağı olduğu Haymak fabrikasını işgal edince Kartal Maltepe’deki 2. Zırhlı Tugay’a ait birlikler fabrikayı kuşattı.
Geçmişten süregelen bu direnişe ithafen Kartal’da Hasan Ali Yücel Kültür Merkezi önünde saat 17:00’da Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonun toplanması ile başlayan miting, DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, Genel Başkan Remzi Çalışkan ve GYK üyeleri ile DİSK’e bağlı Sendikaların başkan ve yöneticileri’nin gelmesiyle 15-16 Haziran'ın 49. yılında kıdem tazminatı ve emeklilik hakkı için katılımı ile 18:00’da başladı.
Miting alanına kortejin girmesiyle DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu konuştu:
‘’Gündüzlerinde sömürülmeyen, gecelerinde aç yatılmayan ekmek, gül ve hürriyet günleri için” bir aradayız. Beklediğimiz o günler, işte o güzel günler ellerimizdedir demek için bir aradayız. Bundan tam 49 yıl önce sendika hakkımızı nasıl savunduysak, bugün de kıdem tazminatı hakkımızı, emeklilik hakkımızı, insanca yaşanacak ücret hakkımızı, güvenceli iş hakkımızı savunmak için bir aradayız. Her gün daha fazla işçi işsizler ordusuna katılıyor, her gün ekmeğimiz, aşımız küçülüyor. 23 Haziran seçimde sandıktan çıkan iradeye saygı oylanıyor; bu seçimde hak-hukuk-adalet oylanıyor; bu seçimde demokrasi oylanıyor ve en önemlisi emeğin başkenti İstanbul’da bu seçimde kıdem tazminatı hakkımız ve emeklilik hakkımız başta olmak üzere emeğin hakları oylanıyor. 23 Haziran seçimlerinde oy kullanacak tüm işçileri, demokrasi, adalet ve emeğin hakları mücadelesini güçlendirecek biçimde tercihlerini yapmaya çağırıyoruz. Ülkeyi yönetenlere “haklarımıza ve irademize saygı göster” mesajını verelim. İnanıyoruz ve biliyoruz ki; biz ellerimizi birleştirdiğimizde ve ayağa kalktığımızda emek kazanacak, memleket kazanacak, İstanbul kazanacak! İstanbul işçilerle kazanacak! Ve bu memlekete hak-hukuk-adalet işçilerle gelecek!"
Miting Gökhan Birben konseriyle son buldu.
Kaynak: ÖZEL HABEREditör: KÜBRA ÇELEPİ
