Yine seçmeli yine seçmeli. Hayat bir günde tercihsiz çıksın karşıma. Ne oluyor, neden oluyor, bilmiyorum ama iki karar arasında yol ayrımında kalmaktan yoruldum. Yanlış aldığım kararların canımı yakmasından, vicdan silahıyla vurulmaktan korkuyorum. Çünkü biliyorum ki vicdan en büyük silahtır.
Hayatın maraton koşusu gibi hızla geçip gittiği günlerin içindeyiz. Dakikalar, saatler pek hızlı geçip gidiyor. Eskiyi de pek bir anar olduk mesela. Hayıflanmalar, yakınmalar, özlemler ağızdan düşmez oldu. Sonra da gözlerin yaşla buluşması. Son hamlede ise Allah bu acıları benden alsın duası. Evet Allah bu acıları benden alsın.
ZİLLER ÇALIYOR, OKULLAR AÇILIYOR
Evet ziller çalıyor, okullar açılıyor. Yollarda çocukların okula yetişmesi, okul bitiminde sırtta çantalarla koşturması, yemek saatinde kantine hücum etmeleri, kalem, defter alışverişi derken komple güzellikler bizimle. Evlatlarımızı, evladımız olmayanları kucaklamanın işte tam zamanı.
ISLANIRSIN BELKİ SIRILSIKLAM AMA
HAFİFLERSİN ACILARINDAN
Belki seveni azdır, kimine göre belki melankolik bile gelir yağmur ve sonbahar ama bana mutluk verir. Yağmur yağdıkça içimin kiri, acısı akıp gider. Şemsiye’ye bile gerek yok aklındakiler şapka gibi tepende korur seni. Mutluluk basar üzerine. Islanırsın belki sırılsıklam ama hafiflersin acılarından.
