Değerli silah arkadaşım, biricik kardeşim E. Alb. Sevgili Osman Becan’ı kaybettik. Kara Harp Okulu 1975 devresinin başı sağ olsun!
Her ölümlü gibi o da bu şerbetten tattı. Aile yakınlarına başsağlığı ve sabırlar, kendisine rahmetler diliyorum. Nurlar içinde yatsın!
Kuleli Askeri Lisesi’nde başlayan arkadaşlığımız bugüne kadar içten, dostça ve kardeşçe sürdü. Sevgili Osman şimdi yol ayırımına girdi. Kimsenin kalbini kırmadığına her zaman şahitlik edeceğim değerli kardeşimin gittiği yerde huzur bulmasını diliyorum…
Sevgili Osman’a
Yine ziyaretine geliyordum senin
Her akşam olduğu gibi
Bir akşam içimde çığlıklar hissettim
İsli bir hava, boğuk seslerle haykırıyordu
Yenildi o, “tabii son”a…
Hastane kapısında düşecek oldum
Düşlerken ben ayağa kalkacağın günü
Keyifli halini, gülen yüzünü, yiğitliğini…
Ağlayan bulutlar sessizce fısıldıyordu,
Bir faninin hayatını yitirdiğini…
Toprak, dediler, kabul ediyor
davetsiz ölümlüyü.
Aldığı gibi koynuna, bizden önceki
binlerce gömülüyü…
E. Yarbay Cengiz Baysu
Seni de kabul edecek
Neden beklemedin
Erdem küpü olmak da yetmiyormuş
