Kimseye hak ettiğinden fazla değeri verme gün gelir seni pişman ederler..Evet bunu çok acı bir şekilde size yaşatıyor değer verdikleriniz. Suratınıza beklenmedik bir anda bam diye çarpıyor ansızın. İnsanlar yargılama konusunda çok acımasız.Bir zamanlar yediğin-içtiğin ayrı olmayan en yakının olan insan bile ufacık bir söz veya hata da cephe alıp yanlış anlayabiliyor. Sonra insan durup düşünüyor en güvendiğin kişi seni tanıdığı halde yanlış anlıyorsa el ne anlar.
İyilik ve doğruluk bizlerin en büyük değerlerinden ancak son zamanlarda bu algı kırılmaya başladı. Çünkü acımasız olan insanların ve kötüye kötülükle cevap verenlerin bu hayatta daha mutlu olduğunu düşünmeye başlamışken sonra kalbimizin fıtratı gereği kötülük ile bir yere varılamayacağını düşündüm uzunca.
Değer biçtiğiniz ilmik ilmik emek harcadığınız zamanında tabiri caizse “Her dediğine tamam” dediğiniz kişi yaptığınız bir konuşma ya da savunduğunuz bir görüş ile aldıkları tavır değişebiliyor. Böyle bir durumda insan hemen şunu anlıyor bu onun hatası değil sizin gösterdiğiniz iyi niyetten başka birşey değildir. Yani konu her zaman iyi olmayı her şeyi kabullenen olmayı seçen taraf sen olmuşsundur ve tek hatanda sen en büyük suçlu olursun o kişilerin gözlerinde.
Pişmanlık duyarsın, kendine ve harcadığın emeğe ve değere üzülürsün. Her şey bir harekete ya da bir konuşmaya mı bakıyor dersin. Ama dersini alırsın. Çünkü anlarsın fazla verilen değerin ve iyiliğin günümüzde artık karşılık bulmakta zorlandığını. Sonra belki bu hataları bir daha yaparsın ama yine kalp temizliği devreye girdiği içindir aslında neden. Çünkü iyilik dalları çok olan bir ağaç gibi yeşerdikçe farkında olmadan insana ve hayata iyi gelir. Bu nedenle defalarca karşılıksız olsa da vücut bulmaya devam eder...
