Bazı şeyler vardırki çok şeyleri kurculamadan "Hayırlısı" deyip Allah'a bırkıyoruz. Karışık hislerde, işinden çıkılamayan durumlarda, teslimiyet gereken konularda. Ancak nedense bu istek biz insanlarda genelde bir tabir olarak dilde kalıyor.Aslında ne güzel bir teslimiyettir hayırlısı demek. "Ben olacak olanları bilmiyorum. Gelecekte beni ne bekliyor hiç bir bilgim,fikrim yok sen en iyisini zaten bilirsin Allah'ım"demek. Niyet ediyoruz niyet halis olmalı. Örneğin bir sınava giriyorsak o sınavı başarmak, bir işe başlıyorsak o işi başarılı bir şekilde sonuçlandırmak, bir iş görüşmesine gidiyorsak o işe kabul edilmek, ticarete atılıyorsak başarılı olup çok para kazanmak, birini beğeniyorsak onunla mutlu olabilmek, doktor ya da hastaneye gidiyorsak sağlık problemimizi bir an önce atlatabilmek isteriz. Yani aslında başladığımız ya da başlamak istediğimiz ne iş olursa olsun, o konuda kafamızda bir fikir, gönlümüzde bir istek mutlaka vardır. Ancak tüm bu durumlarda mümine yakışan dua “Allah’ım n’olur başarılı olayım, n’olur bu işi alayım, n’olur çok para kazanayım, n’olur bir an önce iyileşeyim” demek yerine “Allah’ım n’olur bana hayırlısını ver” demek olmalıdır.
Teslimiyet ile kainatın en büyüğüne bıraktıktan sonra bizdeki bu çelişki neden. Bir işe niyet ederken elimizden gelen her şeyi yaptıktan sonra bırakalım mevlaya. Bazen bir şeylerin çok olmasını isteriz oysa olmaması bizim için hayırlıdır,Halbuki hayırlısı o konunun olmaması.Ama bizler hayırlısı derken Allah'a bıraktığımız halde içimizden geçenin olmasını istiyoruz. Sonuçta olumsuz olunca diretmemek gerekir.
'Hayır' sözcüğüne teslim olalım. Niyetimizde halis ve samimi olalım.
