Bir çocuk gibi kapıldım sevdaya,
Şair kesildim her bir detaya,
Tosladım her bir adımda çıkmaza,
Yetmiyor artık umudum kendimi avutmaya.
Mektuplar yazıp her gün saldım deryaya,
Her biri ortak olmuştu içimdeki yaraya.
Mahzunum belki de mecburum tek yaşamaya,
Yaş kalmadı gözümde, akmaya.
Medetimi yitirmekle meşgul biçareler,
Artık tatmin etmiyor beni güzel sesler,
Gülüyorsun, aradan sıyrılıyor geceler,
Kurduğum betimlemeler çehren kadar güzel değiller.
Ağaçlar, kuşlar hep senden bahseder,
Susar bülbüller, senin sesini dinlerler.
Kırıldı hevesim mahcup oldu şiirler,
Tümüyle sen kokan şiirlerim vardı,şimdiyse avareler.
Yetinemedim,babam tarafından alındı çocukluğum,
Kelimeler dizindi boğazıma boğum boğum,
Senden ummuştum doyacaktı bu eksik tokluğum,
Uzaklaştım yaşamından fark edildi mi yokluğum?