Çok değerli şiiri için Sn. Kayhan Erdoğdu’ya çok teşekkür ediyorum.
Yağmurda Uyuyanlara
Yağmur yağdı.
Senin haberin yok.
Yağmur yağdı dün gece...
Saksıdaki begonya
Açılıp, saçıldı
Dalı yaprağıyla.
Mor menekşe yağmuru koynuna alan..
Toprağın kokusuna kandı.
Daldığı hülyada,
Ve esen yel ile kendi özün..
Dağ doruklarında sandı.
Bir de begonyanın al benili
Duruşuna aldandı.
Açılıp saçıldı.
Bedenin seyrangâh eyledi
Yağmura..
Esti acı bir rüzgâr
Üşüdü yağmur
Buz ataş kalıbına sığındı.
Bıraktı kendini rüzgâra.
Bu rüzgâr
Açların
Yoksulların
Yalnızların
Kapısını çalandı.
Aldı buz kalıpta
Yağmur damlasını
Vurdu mor menekşeye.
Toprağa
Ve begonyaya..
Bir kökü kaldı dalsız, yapraksız..
Begonyanın.
Kimseler yok menekşeden.
Kökü kaldıysa saklıdır saksıda
Olanlardan elem duydu toprak
Ağladı kendi ten renginde.
Daha da ağlayacak.
Sen yat, sen uyu.
Yağmur yağdı dün gece.
Sonra dolu vurdu pencereme.
Bir dal kaldı begonyadan.
Yok haber menekşeden.
Güneş doğar belki.
Dallanır mı begonya?
Açar mı bir daha menekşe?
Kim bilir?
Yağmur geldi,dolu yağdı.
Dün gece..
Sen yat sen uyu
