Yazısı için çok kıymetli şair ve yazar Durmuş Türker hocamıza teşekkürlerimizi iletiyoruz.
×××××××××××××××××××××××××××××××
İnsanlığımızı “baz” almayınca oluyor bunca olan. Öyle olmadığında çok çabuk “ötekileşiyor” ve de düşman kesiliyoruz biribirimize ve akıl sır erdirmek çok zor oluyor insanın insana ettiğine.
İnsanların kendine kalsa, -bunu inanarak söylüyorum- iş asla kötülüğe kalmaz ama devletler girince araya ve de “ırkçılığa” ve “sömürüye” odaklanınca, her şey kötüleşmeye ve de kötülüğe varıyor; bundan da en çok insan ve insanlık payını alıyor.
Mesut Derse kardeşimin “ARAFTA BİR YER” ve Hasan Dinçer kardeşimin “BİZİ UNUTMA SOFİYA” adlı kitaplarını birbiri ardı sıra okudum. Her iki kitabın içeriğinde de büyük benzerlikler var. Her ikisinin de ana temasını “öteki” ve “ötekileştirme” ve bunun sonucunda da acıyı kaçınılmaz kılma oluşturuyor. Her iki kitap da bu topraklarda -topraklarımızda- yaşanan derin de değil çok derin acıları öylesine somutlaştırmışlar ki…adeta elle tutulur kılmışlar. “Eger” diyorum, “bu kitaplar gerçekten hakkı verilerek okunsa ve de anlaşılsa, biz bu acıları bir daha yaşamayız. Sözlerim kimilerince “ütopik” bulunabilir ama eğer okuyabilsek, okutabilsek sonuç mutlaka iyiye, iyileşmeye varır ama okuma eksikliğimiz buna en büyük engel.
Bu kitapları, bir de dünyamızda, özellikle de Orta Doğuda yaşanan ve yine öteki ve ötekileştirmeden kaynaklanan, ucu dinsel ve ırksal fanatizme ve faşizme dayanan acıları görerek okumak ise us sahibi olan ve yüreğinde sevgi taşıyan herkesi savaş karşıtı yapardı diye düşünüyorum. “Yanlız kendi acınızı duyuyorsanız canlısınız, başkalarının acısını da duyuyorsanız insansınız”, diyen düşünürün sözünden hareketle diyorum ki bizi yani tüm insanlığı kurtaracak olan sevgidir. O varsa “empati” vardır ve daha da ötesi işi kolay kılacak “sempti” vardır.
İyi ki yazıyorsunuz Mesut ve Hasan kardeşlerim, yi ki yazmışsınız. Bu kitapları okuyan herkes, kaçınılmaz bir biçimde insanlığa yönelecektir ve de “ötekisi” olmayacak, “ötekileştirenlerin” tuzağına düşmeyecektir. Yeter ki okusun…
