Yazısı ve şiiri için çok kıymetli şair ve yazar Durmuş Türker hocamıza teşekkürlerimizi iletiyoruz.
Gönül denilen şey doğrudan yüreğe bağlıdır ve onun işine us ermez. Yüreğimiz duygularımızı yönetirken, us’umuz daha çok düşüncelerimize yön verir.
Gönül içinde daha çok da sevgiyi taşır. Öyle olduğunda da hem gönül coşar hem de sevenin gözünde dünya güzelleşir. Tam da burda “güzel kimdir” sorusu gündeme gelir ki onun da yanıtı çoktan verilmiştir: “Gönül kimi severse, güzel de odur,” denerekten.
Gönül üstüne çok şey duydunuz benden. Bugünkü paylaşımım da yine gönül üzerine yazılmış bir şiirimden.
Bağbanda yar ile kesişti yolum
Karşımda duruyor güllercesine
Yine coştu benim divane gönlüm
Esinip duruyor yellercesine
Bakındı yüzüme ahu gözüyle
Yaktı yüreğimi aşkın közüyle
Beni mesteyledi herbir sözüyle
Gönlümü hoş eden dillercesine
Ben o yari güldürürüm ağlatmam
Naçar koyup elin kolun bağlatmam
Sitem edip yüreğini dağlatmam
Akıtmam gözyaşın sellercesine
Söylerse derdini dinler olurum
Halleri nicedir anlar olurum
Dertlense derdiyle inler olurum
Mızrabın değdiği tellercesine
Darılıp da döndürmesin yüzünü
Diyecekse bana desin sözünü
Yerinmem çekerim cümle nazını
Yeter ki bakmasın ellercesine
Türker der ki elim değse eline
Yüzüm sürem saçlarının teline
Hele bir de eş olursam gülüme
Gönenir dururum yıllarcasına
Gönül bu…coşmaya görsün. El de işler yar elinden tutmak için, dil de coşar yar adını anmak için, kol da işler sarılıp da sarmak için, yol da işler menziline remek için…Dilerim ki yolunuz sevgiye olsun.
