Hayat’ta insanları en çok etkileyen,yaralayan durum ve acımasız davranışlar; karşındaki insanı kendin gibi görmen. Gelişen sürekli çağ atlayan bir toplumda bunların hala olması hayrete düşürüyor. Durum böyle olunca ister istemez kendimize soruyoruz ,”Bu hareketin, davranışın sebebi ne ya da o kişi içten içe neyi çekemiyor.
Kimse kimsenin maşası değil ,kimse bulunmaz hint kumaşı değil. Sen karşındaki kişiye nasılsan o da sana öyle olur bunu kabul edemeyip hazmedemiyorsan karşı tarafda o davranışı sergiliyor.Her geçen gün değişen ve gelişen dünya da eğitim seviyesinin bu kadar yükseldiği bir zamanda insanların en büyük eksikliği karşılıklı konuşma ve anlama iletişiminin yetersiz olması. İnsanlar karşısındaki kişiyi anlamaya çalışmadan yargılama konusunda uzmanlaşmış durumda .Sanırım bu çoğu insana daha kolay ve daha zevk verici oluyor. Çünkü insanı anlamak bir kalbi çözebilmektir . Bu günümüzde pek kullanılmaz bir yöntem artık.
Söz konusu ne olursa olsun çıkar,bencillik ve ego uğruna yapılamayacak birşey kalmamış etrafımızda. Çevremizde herkes kendi sorunları dışında kimseyle ilgilenmeyen durumda. Herkesin öncelik sırası bencillik. İnsanlık ve anlayış son kısımlara itilmiş. Daha da kötüye gideceğine ve bir 10 yıl sonrası karşılıklı iletişimin,hoşgörü ve iyi niyetin olmayacağını tahmin edebiliyorum.Herşeyin maddiyata dayandırıldığı, bir fiyatı olduğu ve ekmeğin artık aslanın ağzında değil de boğazında midesine inmek üzere olduğu zamanımızda insanlar ister istemez acımasız oluyor.Herkes ezebildiğini, gücü yettiğini ezerek ve bundan mutluluk duyarak hayatta kalmaya çalışıyor. Dürüstlük, doğruları konuşmak artık gittikçe daha fazla suç olmuyormu. Bir tartışmada en basit örnek kendini düşündüğün doğruları söylemek bile kabul edilemeyecek kadar ters geliyor karşındakine.Son olarak şunu söylemek istiyorum “Dünya’yı iyilik ve güzellik kurtaracak”.
