Aç olsa da karnımız,
Toktur gözümüz.
Aç evin, tok çocuklarıyız biz!
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
Gördük mü birini darda,
Hemen koşmak isteriz yardımına.
Etimiz ne, budumuz ne ki bizim?
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
Bir umut deriz,
Olmaz işlerin peşine gideriz,
Arada rast gelse de işlerimiz,
Genelde hüsrandır sonumuz!
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
İnişler bile yokuştur bize,
Ne gelirse önümüze, bahtımıza der,
Halimize şükrederiz.
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
Hiç yoktan umutlanırız,
Kim, ne söylese inanırız.
Arada çıksa da cambaz olanımız,
Genelde hüsrandır sonumuz,
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
Bu dünyada;
Davul bile dengi dengine!
Kendi yağınla kavrulabilirsen,
Deniliyor ‘’ Şükret haline’’!
Genelde böyle nasihatleri,
Dinlemeyi pek severiz!
Nedense hep; biz, bize benzeriz…
