Şiiri için çok kıymetli şair ve yazar Gökmen Erdoğdu’ya çok teşekkür ediyoruz.
***************************************************************************
Sormayın gurbette, bizim halları,
Dallarımız artık, yaprak döküyor.
Gözümde tütüyor, köyün yolları,
Ömür güze girdi, toprak çekiyor.
Bedenimiz sağlam, gönlümüz sakat,
Kalmazsa iş biter, gönülde takât,
Nice yük kaldırdım, ezmedi fakat,
Hasret omuzlara, fena çöküyor...
Ne zaman göz yumsam, köydeyim hemen,
Sel gibi geriye, akıyor zaman,
Sac soba yanıyor, tütüyor saman,
Ebem bir köşede, kilim dokuyor..
Sığır yavaş yavaş, yoldan geçerken,
Güneş Kövümüze ışık saçarken,
Yufkayla-peynirle, çayı içerken,
Serçeler korosu, dalda şakıyor.
İçince karanfil kokulu çayı,
Kanatlıdan çıktım, gezmeye köyü,
Davulunun soğuk, tertemiz suyu,
Çift oluktan, patır patır akıyor.
Yel esiyor şimdi, serinlik çöktü,
Batı tarafından, bulutlar çıktı,
Tavukları millet, içeri tıktı,
Belli etti hava, yağmur kokuyor.
Sağnak yağmur, sokakları yıkarken,
Her yer burcu burcu, toprak kokarken,
Ağ bulutlar, kararıp ta çökerken,
Karşı tepelerde, şimşek çakıyor.
Koşarak bir saçak, altına girdim,
Göz kapayıp sırtı, duvara verdim,
Yağmurun sesiyle huzura erdim,
Öğle oldu, hoca ezan okuyor..
Yağmur durup, güneş yine doğarken,
İki mevsim, bir saate sığarken,
Gelinler çayırda, koyun sağarken,
Genç kızlar derede, "asbap" yıkıyor..
Madımak toplayan, yollarda kırda,
Kuzular yayılır, kışla bayırda,
Sığır-dana otlar, pala çayırda,
Çocuklar dağlarda, çiğdem söküyor.
Duvar diplerine, atıp çulları,
Oturmuş kadınlar,işler dilleri,
Sohbet ederken de, durmaz elleri,
Yününü eğirip, sökük dikiyor.
Uzandım dağlara, dağda huzur var,
Huzur duymayanın, gönül gözü kör,
Bayırlarda çimen, koyaklarda kar,
Karı delip, çiğdem-çiçek çıkıyor.
Hayâl etmek pek hoş, uyanması zor,
Gurbet adlı gömlek, bedenime dar,
Hasretlik ince dert, yüreğimde kor,
Her ah çekişimde, beni yakıyor...
