Şiiri için kıymetli şair ve yazar Durmuş Türker hocamıza çok teşekkürlerimizi iletiyoruz.
××××××××××××××××××××××××××
Bir yel esişiyle dalından düşerken yaprak;
Onu büyük bir istekle bağrına basıyor toprak.
Bense düşünceye dalıyorum buna bakarak:
Her güz yinelenen bu işin sonu sahiden ölüm müdür?
Yoksa toprağın koynunda ilk gelen baharla yeniden gerçekleşen dirim midir?
Bildiğim o ki her son baharla yapraklarından soyunur ağaçlar,
Ve her ilkbaharla yeniden boy verir yemyeşil yapraklar.
Yaşam ki hiçbir zaman eksilmez yerin yüzünden sevgilim,
Ölüm diye bir şey varsa bile dirim de var elbet,
Değişmez sürer herbir zaman bu bitmez devridaim…
